‘s Middags gingen we naar het fotomuseum Amsterdam, ook wel bekend als FOAM. Daar kregen we een rondleiding van Brian. Eerst kwamen we in een kamer met een heel mooi middelvinger behangetje met daarop een aantal series van foto’s. Brian vroeg ons wat we er van vonden en de meeste mensen waren niet echt onder de indruk. Op het eerste oog waren het namelijk vrij normale foto’s met weinig bijzonders. Dit kwam omdat het bij Ai Weiwei de maker van alle deze foto’s veel meer om het verhaal gaat.
Ai Weiwei is niet alleen een kunstenaar maar ook een activist. Door zijn kritiek op de Chinese regering werd hij op 3 april 2011 vastgezet door de Chinese politie. Bij zijn cel stonden altijd twee bewakers, hij was dus nooit alleen. Na 81 dagen werd hij op borgtocht vrijgelaten. Wel was zijn paspoort afgepakt en er werden overal camera’s opgehangen om hem in de gaten te houden. Ook waren er vaak agenten of andere mensen van de overheid die hem fotografeerden. Ai Weiwei besloot die mensen terug te fotograferen en daar een tentoonstelling van te maken. In de zomer van 2015 kreeg Ai Weiwei na vier jaar eindelijk zijn paspoort weer terug en kon hij weer naar het buitenland reizen.

#safepassage
Daarna keken we naar een andere tentoonstelling van Ai Weiwei, #safepassage. Omdat de kunstenaar zelf een lange tijd constant in de gaten werd gehouden door de Chinese overheid, en daarom zijn vaderland heeft moeten verlaten, voelt hij zich verbonden met de vluchtelingen die Europa proberen binnen te komen.
Hij heeft met zijn team een aantal vluchtelingenkampen bezocht. De tentoonstelling gaat over de ervaringen van het verlaten van het vaderland van Ai Weiwei en over die van de vluchtelingen die hun leven riskeren en dan vaak voor een dichte grens terecht komen.
Ai Weiwei heeft zich nu gevestigd in Berlijn. Eerst had hij zelf camera’s opgehangen die hem aan één stuk door filmden, die beelden zette hij dan op een site, dat deed hij uit een soort protest, maar waarschijnlijk ook om zich veilig te voelen, omdat iedereen dus altijd kon zien waar hij was en wat er om hem heen gebeurde. De overheid heeft die site gehackt en platgelegd. nu post hij heel veel van zichzelf op Instagram, zodat mensen toch bijna altijd alles kunnen zien wat hij doet. In de tentoonstelling van de vluchtelingen hangen dan ook 16000 foto’s die hij allemaal met zijn mobieltje heeft gemaakt. Deze foto’s geven je een goede indruk over hoe het leven is in de kampen.

Workshop
Na nog een andere tentoonstelling bezocht te hebben, mochten we eindelijk zelf aan de slag. Na even over fotografie gesproken te hebben, liet hij ons foto’s zien van een andere klas die beroemde foto’s na hadden gemaakt. Brian vroeg ons ze te beoordelen en de meeste mensen van onze groep waren heel kritisch. Maar toen we het daarna zelf ook moesten doen bleek het moeilijker te zijn dan we dachten. We mochten helaas niet zelf kiezen welke foto we na wilde doen. Mijn groepje had een foto van een hond, in een donkere ruimte die door een raam naar buiten keek. Het licht van het buiten scheen alleen op de hond, en verder was alles zwart. Dat is best lastig om na te doen, want we hadden geen hond en ook geen donkere ruimte. Uiteindelijk was Dana de hond en hebben we haar voor een zwart doek gezet. Met een spotlight erop probeerde we het licht van het raam na te maken. De foto was iets te dichtbij en we hadden natuurlijk een mens in plaats van hond. Maar met de mogelijkheden die we hadden was hij best goed gelukt.